Goedemorgen gniffelende kijkers

'Wie is vanmorgen met de fiets naar school gekomen?' vraag ik.

Zo'n dertig man steekt hun hand op. 'Wie is met de trein gekomen?' Nog eens dertig man, onder wie ook fietsers. 'Aha, sommigen nemen de trein én springen op de fiets. En wie komt met de tram (Vlaams) of de trèm (Nederlands) naar school?' Zo'n acht. Met de tram dan wel. 'De bus?' Zo'n vijf. De auto, gebaart een student achterin het lokaal, de auto. Ze maakt er zo'n rappersbeweging bij. 'Wie komt met de auto?' vraag ik. Twee steken hun hand in de lucht. 'Te voet', fluistert een student vooraan. 'Oh, en wie te voet?' Twee studenten. 'Chill, hè, ik woon dichtbij', zegt ze. 'Is er ook iemand met de parachute gekomen?' Gelach. 'Niemand? Voilà, dan valt het vast niet uit de lucht dat we het vandaag over taal leren zullen hebben.' Tachtig paar ogen kijken me gniffelend aan. Zo flauw zo vroeg op de ochtend, of wie weet wat ze denken. De gniffelende kijkers blijven. We zijn er. We kunnen er weer aan beginnen.